Cormac McCarthy (ur. 20 lipca 1933) to pisarz, scenarzysta i dramaturg. Jest uznawany za jednego z najważniejszych pisarzy amerykańskich. Jego teksty wielokrotnie doczekały się ekranizacji.
McCarthy to zdobywca wielu prestiżowych nagród, w tym nagrody Puliztera za książkę Droga. W Polsce jego książki wydawane są przez Wydawnictwo Literackie.
Cormac McCarthy – lata młodzieńcze i podróż do Europy
Cormac McCarthy urodził się w Providence w stanie Rhode Island w USA jako trzecie z sześciorga dzieci. Jego ojciec był prawnikiem w Tennessee Valley Authority i to z tego powodu przeprowadził się wraz z całą rodziną w 1937 roku do Knoxville w stanie Tennessee. Tam między 1951-1952
Cormac McCarthy studiował na uniwersytecie. Ale już 1953 roku przerwał naukę i zdecydował się na wstąpić na okres czterech lat do Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych. Podczas służby dwa lata prowadził audycje radiowe na Alasce. Po wojsku najpierw wrócił na uniwersytet, a cztery lata później wziął ślub z poznaną na uczelni Lee Holleman. Owocem tego związku jest syn Cullen. Ze względu na wychowanie dziecka,
Cormac McCarthy zdecydował się (bez ukończenia studiów) na przeprowadzkę do Chicago. Tam powstała jego pierwsza powieść pt. Strażnik Sadu, uhonorowana Nagrodą Faulknera. Niestety życie prywatne Cormaca nie było tak pełne sukcesów. Związek z Holleman nie przeszedł próby czasu. Po rozstaniu z żoną McCarthy (korzystając ze stypendium The American Academy of Arts and Letters), wsiadł na pokład statku Sylvania, który zmierzał do Irlandii. W Europie pisarz poznał piosenkarkę Anne DeLisle, z którą pobrał się w Anglii rok po przyjeździe. W tym czasie otrzymał również stypendium z Fundacji Rockefellera.
Cormac McCarthy intensywnie podróżował po Europie. Podczas pobytu na Ibizie powstała jego druga powieść W Ciemność (w 2009 roku doczekała się filmowej ekranizacji w reżyserii Stephena Imwalle`a).
Powrót Cormaca McCarthy’ego do USA
W 1969 roku
Cormac McCarthy przeprowadził się z żoną do Louisville w stanie Tennessee, gdzie kupił i własnoręcznie wyremontował dom. W tym domu powstała jego kolejna, oparta na faktach powieść - Dziecię boże - wydana w 1974 roku. Dwa lata później pisarz ponownie się przeprowadził, tym razem do El Paso, pozostając z żoną w separacji. W 1979 roku wydał powieść Suttree, nad którą pracował 20 lat. Dwa lata później, korzystając ze środków ze stypendium MacArthur Fellowship, tworzył już kolejną powieść. Krwawy Południk został wydany w 1985 roku i przyniósł mu zasłużone uznanie. W 2006 roku w ankiecie przeprowadzanej przez New York Times książka trafiła na listę najlepszych książek, zajmując trzecie miejsce. Światową sławę
Cormac McCarthy zyskał jednak dopiero w 1992 roku, przy okazji wydania książki Rącze Konie, która otwiera tzw. Trylogię Pogranicza. Powieść zdobyła National Book Award i National Book Critics Circle Award, a także doczekała się ekranizacji w reżyserii Billy’ego Boba Thorntona, który w rolach głównych obsadził Penelope Cruz i Matta Damona. Kolejne tomy trylogii – Przeprawa i Sodoma i Gomora powstały kolejno w 1994 i 1998 roku. W 2005 roku, pierwotnie powstająca jako scenariusz, zostaje wydana jego najbardziej rozpoznawalna
powieść To nie jest kraj dla starych ludzi. W 2007 roku powieść została zekranizowana przez
braci Coenów i otrzymała aż cztery Oscary. W tym samym roku miała miejsce premiera książki
Droga, która również doczekała się ekranizacji i przyniosła mu prestiżową Nagrodę Pulitzera, a także została wybrana książką miesiąca przez Oprah Winfrey. Amerykańskiej celebrytce udało się przeprowadzić pierwszy wywiad telewizyjny z autorem. Opisywał w nim trudy bycia ojcem w podeszłym wieku, gdyż w danym momencie był już w trzecim związku małżeńskim z partnerką Jennifer Winkley, która dała mu syna Johna. Oprócz klasycznych powieści Cormac McCarthy ma na swoim koncie scenariusze do The Gardener's Son (1976) i Adwokata (2013) oraz dramaty: The Stonemason (1995) i The Sunset Limited (2006).
