Gdy zmarł, miał zaledwie 40 lat. Do dziś tajemnica jego śmierci nie została wyjaśniona.
Edgar Allan Poe został znaleziony na ulicy w nie swoich ubraniach, majaczył. Zabrano go do szpitala, gdzie po 4 dniach wyzionął ducha. Jego akt zgonu oraz karty lekarskie zniknęły, stąd nie dziwią spekulacje na temat śmierci wielkiego pisarza.
Matthew Pearl napisał nawet o tym powieść Cień Poego, gdzie wskazywane są różne prawdopodobne przyczyny zgonu pisarza: alkoholizm, choroba serca, zapalenie opon mózgowych, kiła, cholera, wścieklizna czy epilepsja. Faktem jest, że
Poe chorował na padaczkę. Do kieliszka też często zaglądał. Mogło go zabić już samo połączenie tych dwóch spraw.
Edgar Allan Poe w pigułce
Edgar Allan Poe przyszedł na świat 19 stycznia 1809 r. w Bostonie. Był drugim dzieckiem pary aktorów: Elizabeth Arnold Hopkins Poe i Davida Poego Jr. Miał młodszą siostrę Rosalie i starszego brata Williama. Gdy Edgar miał rok, ojciec opuścił rodzinę, a w 1811 r. na gruźlicę zmarła jego mama. Chłopczyk został przygarnięty przez zamożnego kupca Johna Allana, który nie potrafił zrekompensować mu braku rodzicielskiej miłości. W 1826 r.
Poe zapisał się na roczne studia językowe na Uniwersytecie Virginia. Przerwał je i zaczął dorywczo pisać do gazet, ale nie mogąc się z tego utrzymać, zaciągnął się do armii USA. Wkrótce i z tej ścieżki kariery zrezygnował, by całkowicie poświęcić się pisaniu.
Mroczny Edgar Allan Poe
W październiku 1833 r. gazeta z Baltimore przyznała Poemu nagrodę za
nowelę Rękopis znaleziony w butli. Niecałe dwa lata później pisarz zdobył posadę asystenta redaktora Southern Literary Messenger w Richmond. Na łamach tego czasopisma opublikował kilka wierszy, krytyk, historii i recenzji. W tym czasie ożenił się ze swoją 13-letnią kuzynką Virginią. Już 5 lat po ślubie u dziewczyny wystąpiły objawy gruźlicy. Po paru następnych latach Virginia zmarła.
Poe popadł w ciężką depresję i coraz więcej pił, co w konsekwencji przyczyniło się do jego tajemniczej śmierci.
Edgar Allan Poe książki recenzował, ale przede wszystkim sam je pisał. Jego pierwsza i jedyna ukończona powieść ukazała się w 1838 r. Były to Przygody Artura Gordona Pyma.
Poe został asystentem w kolejnej gazecie Burton's Gentleman’s Magazine. Tam potwierdził swoją opinię bezkompromisowego krytyka. Następnie pracował w Graham’s Magazine. Na wydanych w 1839 r. Opowieściach groteskowo-arabeskowych nie zarobił wiele. Nie dorobił się też na swoim sztandarowym poemacie
Kruk (1845 r.), choć utwór zebrał znakomite opinie. W twórczości Poego wątki horroru mieszają się z fantastyką.
Zabójstwem przy Rue Morgue i
Złotym żukiem zapoczątkował gatunek noweli kryminalnej, kontynuowany następnie przez
Arthura Conan Doyle’a, czy
Agathę Christie. Natomiast najbardziej znane jego teksty zalicza się do literatury gotyckiej, oscylującej wokół tematyki śmierci.
Poe był tym samym przedstawicielem czarnego romantyzmu, czyli prądu literackiego którego twórcy zafascynowani byli złem i szaleństwem, a ich utwory przepełnione były melancholią i irracjonalizmem, przywołującym na myśl stany epileptyczne, czy po upojeniu alkoholowym. Upiorne, a zarazem niezwykle klimatyczne nowele pisarza wydawane były (i są) zazwyczaj w zbiorach.
Edgar Allan Poe na dużym ekranie
Poe inspirował nie tylko innych pisarzy i poetów, m.in.
Baudelaire'a, Huysmansa, Dostojewskiego, Meyrinka, czy
Lovecrafta. Bez niego inaczej wyglądałoby też współczesne kino grozy.
Studnia i wahadło,
Zagłada domu Usherów,
Przedwczesny pogrzeb,
Maska Czerwonego Moru to tylko niektóre z nowel pisarza, które w popkulturze znane są dzięki przerażającym adaptacjom filmowym, szczególnie tym wyreżyserowanym przez Rogera Cormana w latach 60. ubiegłego wieku. Na podstawie tekstów Poego powstało kilkadziesiąt, o ile nie kilkaset filmów.
