Książki Virginia Woolf

Virginia Woolf - Adeline Virginia Woolf (de domo Stephen) urodzona 25 stycznia 1882 roku w Londynie, zmarła śmiercią samobójczą 28 marca 1941 roku w Rodmell. Woolf to angielska pisarka i feministka, jedna z najważniejszych twórczyń literatury modernistycznej XX wieku. Jej eksperymentalny styl, technika strumienia świadomości wyróżniają ją jako kluczową postać modernizmu. Virginia Woolf była członkinią słynnej Bloomsbury Group, a prywatnie córką sir Leslie Stephena, znanego wówczas redaktora, krytyka i biografia oraz Julii Prinsep Duckworth, pochodzącej z rodziny słynnej z urody, która inspirowała prerafaelickich artystów. W 1912 roku wyszła za mąż za Leonarda Woolfa.

Patchworkowa rodzina Virginii Woolf

Przyszła pisarka urodziła się jako Adeline Virginia Stephen. Jej rodzice mieli już dzieci z poprzednich małżeństw, więc w domu przy Hyde Park Gate mieszkało ich dziewięcioro : George, Stella, Gerald (dzieci Julii z pierwszego małżeństwa), a także Laura i czworo dzieci Lesliego i Julii : Vanessa, Thoby, Virginia i Adrian. Laura, córka Lesliego i Harriet Thackeray, była psychicznie chora i mieszkała z rodzicami, dopóki w 1891 roku nie umieszczono jej w zakładzie zamkniętym, gdzie spędziła resztę życia.

Intelektualna śmietanka towarzyska

Virginia Woolf wychowała się w intelektualnej atmosferze, w domu pełnym książek, w którym częstymi gośćmi byli znakomici pisarze – George Eliot, Henry James, Thomas Hardy. Od najmłodszych lat pasjonowała się literaturą. Ojciec, choć dumny z córki, nie zrobił nic, by zapewnić jej odpowiednią edukację. W tej rodzinie na wyższe wykształcenie zasługiwali tylko chłopcy. W domu obowiązywały surowe zasady, w myśl których dzieci miały być niewidoczne i nie stwarzać problemów.

Katastrofa, czyli śmierć w rodzinie Virginii Woolf

Gdy Virginia miała trzynaście lat, jej matka zmarła w wyniku powikłań po grypie. Wydarzenie było dla dziewczynki tragedią. Wkrótce umarła Stella, przyrodnia siostra. Leslie, sam chory na raka, nie przeżył tych tragedii. Te nieszczęścia przyczyniły się do próby samobójczej Virginii. Po skoku z okna dziewczynka trafiła do zakładu psychiatrycznego. Później wyznała, że do jej stanu przyczynił się przyrodni brat George, który rozpaczającą po śmierci matki 13-letnią siostrę wykorzystywał seksualnie. Mała Virginia przemilczała te traumatyczne przeżycia, ale wróciła do nich później w swoich dziennikach. Jej pierwsza powieść Podróż w świat również nawiązuje do dramatycznych sytuacji. Woolf pisze tam: Mężczyźni to bydlęta. Nienawidzę mężczyzn.

Bloomsbury Group

Po wyjściu ze szpitala pisarka nie zamieszkała już w domu rodzinnym z przyrodnim rodzeństwem. Opuściła ponury, pełny smutnych wspomnień dom i zamieszkała w Bloomsbury. Tam Vanessa, Virginia, Thoby i Adrian, zapoczątkowali słynną grupę Bloomsbury. Intelektualne rozmowy w gronie przyjaciół i równouprawnienie w dyskusji – wraz z przeprowadzką rozpoczął się nowy etap życia Virginii – zaczęła pisać, a później wyszła za mąż.

Virginia Woolf nietuzinkowa kobieta

Była piękną i mądrą kobietą. Jej mąż Leonard Woolf porównywał ją do Aspazji, zachwycając się jej urodą i intelektem. Tworzyli związek ludzi połączonych więzią duchową, ale nie było w nim erotyzmu, bo Virginię nie pociągali mężczyźni. Młodzieńczym zauroczeniem Virginii była kuzynka Madge Vaughan, pierwowzór postaci Sally Seton z Pani Dalloway. W 1922 roku, już jako mężatka, Virginia poznała o 10 lat młodszą Vitę Sackville-West, Ich przyjaźń, a także okresy, gdy panie łączyło coś więcej, trwała do końca życia pisarki.

Twórczość Virginii Woolf

Niespełniona jako żona i matka Virginia była jednak, przede wszystkim, pisarką. W 1915 roku ukazała się jej pierwsza powieść Podróż w świat. Debiutancka książka spotkała się z pozytywnym odbiorem, porównywano ją do dzieł sióstr Brontë. W eseju Trzy gwinee z ogromnym zaangażowaniem pisała o potrzebach społecznych kobiet. Bardzo mocno podkreślała potrzebę niezależności i wolności w wyborze drogi życiowej; dostępu do różnych dziedzin życia, także twórczości. Kolejne powieści Virginii Wolf: Pokój Jakuba, Pani Dalloway, Fale, Do latarni morskiej, Orlando były bardzo dobrze oceniane przez krytykę. W 1929 roku Woolf opublikowała słynny esej pt. Własny pokój, który stał się kamieniem milowym w historii literatury feministycznej. Słowa pisarki o tym, że kobieta – by była szczęśliwa w zdominowanym przez mężczyzn świecie – powinna mieć solidne wykształcenie i pracę zapewniającą finansową niezależność, są aktualne do dziś.

Samobójcza śmierć Virginii Woolf

Próby samobójcze powtarzały się przez całe jej życie, ale pisarka, zmagając się z chorobą psychiczną (prawdopodobnie cierpiała na chorobę afektywną dwubiegunową), jednocześnie tworzyła literaturę najwyższej próby. 28 marca 1941, w wieku 59 lat, pisarka wypełniła kieszenie kamieniami i rzuciła się do rzeki Ouse, niedaleko swojego domu w Rodmell. Pozostawiła dwa listy pożegnalne: jeden dla swojej siostry Vanessy, a drugi dla swojego męża. Leonard nigdy nie pogodził się ze śmiercią żony. Utwory Virginii Woolf publikują m.in. Wydawnictwo Znak oraz Prószyński i S-ka.