Język łaciński. Podręcznik dla lektoratów szkół wyższych

Łacina - język starożytny i średniowieczny. Najważniejszy język, na którego kanwie wyrosła większość języków europejskich. W Polsce łacina była oficjalnym językiem urzędowym, jeszcze w XIX w. Zaś w Watykanie nadal jest językiem urzędowym. Jakże wiele słów i całych zwrotów używamy, nie wiedząc nawet, iż mają one korzenie łacińskie (a wcześniej pewnie greckie). Łacina była zawsze utożsamiana z inteligencją (idzie mi o grupę społeczną, nie o walory umysłu) i duchowieństwem, czyli szeroko pojętą elitą. Była i jest językiem naukowców (jak wiele mamy nazw łacińskich w biologii, chemii, astronomii, czy medycynie). Wreszcie religia. Do 1965 roku msza w kościele katolickim odprawiana była po łacinie. Kontakt z łaciną był żywy. Mimo, że łacina jest językiem martwym, warto ją znać. Ponieważ jest to jeden z filarów, na których ukształtowała się szeroko pojęta kultura europejska. Jeżeli zaś idzie o opisywany podręcznik, to jest on jednym z najlepszych. Informacji jest dużo, ale są one przedstawione w sposób przejrzysty. Poszczególne rozdziały zawierają zestaw najważniejszych słów, których uczymy się na dobrze dobranych przykładach. Mamy też oczywiście słownik na końcu książki i tabele ze schematami odmiany wyrazów. Oprócz tego "Podręcznik..." zawiera dłuższe teksty, na których możemy ćwiczyć naszą znajomość języka. Pozycja warta polecenia, dla chętnych nauki tego pięknego języka. Disce libens: quid dulcius est quam discere multa?