Czarne historie 5 G3

Gdy wcale nie przypadkiem "Czarne historie" pierwszy raz trafiły do moich rąk, wiedziałem niemal natychmiast, że oto poznałem grę, która dla mnie na tej jednej talii się nie skończy. Tak też wkrótce zakupiłem kolejne serie, w tym i "Czarne historie 5", do której zagadki wymyślał Holger Bösch, a które w fantastyczny sposób, nadając niesamowitą, mroczną aurę i klimat, zilustrował Bernard Skopnik. Jak sam tytuł mówi, będą to zgadywanki mocno elektryzujące publikę (numer 5 oznacza piątą już serię) i tak też jest w rzeczy samej. 50 kolejnych kart z historiami, które zaskakują, które się nie nudzą, które mocno gimnastykują nasz mózg - oto świetna alternatywa na grupową zabawę na imprezie, czy też na zabawę we dwoje, sam na sam. Tu nie ma znaczenia ile osób gra, bo przecież tak czy inaczej będzie prześmiesznie (bo uczestnicy nierzadko będą zadawać niezwykle dziwne, osobliwe pytania, insynuujące, delikatnie powiedziawszy, specyficzny i niecodzienny tok wydarzeń) oraz zaskakująco (bo owe dziwne pytania mogą okazać się... słusznymi i kierującymi na właściwy tok rozumowania). "Czarne historie 5" to wybuchowa mieszanka opowieści, które niekoniecznie dobrze się kończą, a które zawsze wywołują u uczestników zabawy żywe emocje - śmiech, zdziwienie i mrożące krew w żyłach przerażenie. I to jest najważniejsze, bo nikt się nie nudzi, wszyscy są mocno zaangażowani, wszyscy wczuwają się w rolę detektywów... i tak do ostatecznego rozwiązania, do wybuchu śmiechu spowodowanego usłyszeniem odpowiedzi - później kolejna z pięćdziesięciu kart talii... kolejna czarna historia... później kolejna talia... To się nie nudzi, to nie nuży, to wciąga! Zakup "Czarnych historii" to dobrze zainwestowane pieniądze, których stopa zwrotu mierzona jest w tysiącach procent dobrej zabawy. I nie ma co się zastanawiać - "Czarne historie" trzeba po prostu kupić.