Kronika umierania. Zamarzanie

Najważniejszy i najpoważniejszy problem ludzkości? Śmierć. Zagadnienie to zostało poruszone właśnie w ?Kronice umierania??. Autor przygląda się tej śmierci (bliskiej osoby) bardzo wnikliwie. Stawia również pytania, trudne pytania ? których albo nigdy nie wypowiada się głośno, albo nawet nie dopuszcza się ich do świadomości. A co z odpowiedziami? Aby spróbować ich udzielić, pisarz ucieka się do ludowych wierzeń, chrześcijaństwa, filozofii? Powieść zainteresuje zwłaszcza tych, którzy przeżywają stratę, a pozostałych skłoni do refleksji. Warto ją przeczytać ? będzie doskonałym dopełnieniem kolekcji przeczytanych książek.

Warto przeczytać tę książkę. Opowiada o mężczyźnie, który stracił ukochaną na skutek bezsensownej śmierci. Wyszła na spacer do lasu i zamarzła. I choć to wydaje się nieprawdopodobne, nieprawdopodobne rzeczy też się zdarzają, choć rzadko.

Są chwile w życiu, że potrzebuje się takich książek - głębokich, pełnych refleksji, smutnych. W pewnym sensie podczas czytania takich tekstów wyrażają się emocje, dowiadujemy się, że są ludzie, którzy czują podobnie. I to przynosi ulgę.

Bardzo bogata w treść książka. Treść pełna sprzeczności ? chodzi o to, że u jednej osoby pojawiają się myśli, które się ze sobą kłócą. Osobą tą targają też skrajne emocje. Bardzo to ludzkie, bo przecież człowiek styka się z takimi dylematami niejeden raz. Ta książka pokazuje więc, że ?nic, co ludzkie, nie jest nam obce?.

Jeśli ktoś szuka książki, która pozwoli pogłębić jego refleksje dotyczące życia i różnych jego aspektów, ta powieść będzie doskonałym wyborem. W dodatku napisana jest dość wyszukanym językiem, zwracają uwagę zwłaszcza zaskakujące przenośnie. I choć nie jest to literatura "lekka", polecam - warto przeczytać.

Powieść opisuje zamarzanie Gertrudy, a ten opis jest niezwykle realistyczny; autor nie stara się złagodzić brutalności natury. Książka podkreśla również, jak wielkie znaczenie mają drobne decyzje i jak niewielka nieuwaga może prowadzić do tragedii. Piotr, który zostaje w domu, początkowo bagatelizuje sytuację, co wpływa na jego późniejsze działania i odczucia. Jego zachowanie staje się kluczowym elementem narracji - jest to dramat osobisty, ale i uniwersalny. Jednym słowem - powieść niezwykła.